با آقای مو حرف ‌می‌زدم. می‌گفت: « وقتی آدمها خیلی بی‌رحم میشن، وقتی احساس تنهایی می‌کنی و وقتی همه فراموشت کردن، باید طرفهای ٨ شب از خونه‌ات بیای بیرون. تو پارک تنهایی قدم بزنی و بعد کنار سه‌تا میله زرد رنگ درحالیکه پای چپت رو بالا گرفتی، به دنیا بگی که هنوز وجود داری».

باهاش موافقم. هرچی باشه، چندتا قلاده بیشتر از ما پاره کرده.

Comments (0)





کلیه حقوق این وبلاگ، اعم از مطالب و طراحی متعلق به هیچکس حتی شخص نگارنده نبوده، وی هیچگونه مسئولیتی بابت محتوا قبول نمیکند.













برای جستجو در آرشیو وبلاگ از فرم زیر کمک بگیرید:














شخص نگارنده
پروفایل
و روی صحبت من با شما همشیرگان است
وجه تسمیه وبلاگ
پرسش و پاسخ
آدرس ایمیل