حقیقتا بد چیزی نیست، فقط قلق دارد. البته ما خومان وقتی کوچک بودیم در یک اقدام تروریستی سعی کردیم قانون اساسی ِ تحت نظارت والدین را بازنگری، بازنویسی و غیره کنیم. فلذا بدون هماهنگی با خواهر، فامیل مربوطه و سایر نهادهای بین المللی دست به یک اعتصاب غذایی زدیم که نگو...همچین الکی هم نبود. قرمه سبزی، خورشت قرمه، بربری، لواشک و سایر خوشمزهجات را اکیدا تحریم و سپس اعلامیه منتشر و با هماهنگی دیگر هواداران زیرش امضایمان را ششصدهزار بار تمرین کردیم. متاسفانه در آن زمان گوگلی نبود که بمبی منفجر و سایر برادران تروریست را ارضا کنیم ولی با وجود همه مشکلات و اشکالات مودبانه نشستیم که ای کاش صدایمان به گوش جهانیان برسد.
بعد از ٢ روز دیدیم جهانیان از بیخ و بن کـَرند که هیچ، کله پدر قانون اساسی هم کرده. شام از نون شب هم واجبتر است و لاغیر!.
مطلب فوق صرفا یک خاطره ساده است.
Comments (0)