ببین رفیق. تا نمردی بگذار بهت یادآوری کنم. تئوری گوزن نر و قناری عاشق یادته؟ هیجان این تعقیب و گریز، و اضطراب و نگرانی از داشتن/نداشتن طرف تا ٢-٣ هفته اول شیطنت داره. یعنی اگر داری زور می زنی تور کنی، و یا اگر داری بی اعتنا و بیتفاوت خودت رو نشون میدی تا حسادت و اشتیاق طرف رو بیشتر جلب کنی، این هیجان و انتظار و التهاب تا وقتی و وقتی سرگرمکننده است. مهم نیست چطور یکی رو بدست میاری؛ مهم اینه چطور نگهش میداری!. هیجان این بازی یا «thrill of the chase» اگر از وسیله، تبدیل به هدف بشه اوضاعت خرابه که مهمترین قسمت این رابطه در خوشتر و زیباتر کردن تمام همون قهوهها و مکالمات و اوقات تکراریست که هر روز و ساعت باهاش روبرویی. درامای اضافه در رابطه تنها روابط آینده رو مشکلتر و قهوه زندگیت رو تلختر میکنه. مهم نیست چندبار از طرف جدا شدی و باز برگشتی که عشق معصومت رو به آیندگان ثابت کنی. قشنگتر از همه وقتیست که گرچه با تکراری بودنش از ١ ساعت کنار هم بودن بعد از سالها هنوز بتونی لذت ببری. در این جنگ و گریز پیش روت، حواست رو جمع این مطلب کن.
میدونی، سعی ندارم بهت بگم تکرار لذتبخشه یا عادت به همنوع و معشوق زیباست. نه...فقط بدون که اجتناب ناپذیره. در زندگی هر آدمی، زمانی آخر خواهد رسید که با پیکانی مدل ٥٧ از اداره دولتیش با دو پاکت قهوهای میوه در بغل و خوشحال از اضافه حقوق و عیدی که به مناسبت تولد هفتمین فرزندش گرفته به خانهای خواهد رسید که ٦ بچه دیگه به محض ورود دورش «بابایی بابایی بابایی» گویان حلقه خواهند زد!. روزی رو خواهی دید که پیژامهای راه راه و طوسی با رکابی سفیدی پوشیدی و درحالیکه وزنت از قدت تجاوز کرده و ریشت زبرت صورت همسرت رو به وقت بوسیدن خراش میده صدای خرخر نکرهات روی کاناپه و وقت تماشای تلویزون شنیده میشه. فرار از واقعیت غیرممکنه. در اونوقت تنها چیزی که اهمیت داره، درک واقعیتی است چاره ناپذیر و حتمی الوقوع که کمیتش همیشه با میزان کیفیتش سنجیده میشه...
بكوش تا عظمت در نگاه تو باشد نه در آنچه بدان مينگری.
Comments (0)