عده‌ای از این بیان اینگونه برداشت کرده‌اند که می‌بایست برای خانمها امکانات و تسهیلات ویژه فراهم کرد که در سالن‌ها و اماکن خصوصی بتوانند دوچرخه سواری کنند. البته و صد البته منظور معظم چنین نبوده است.
اولا ساختن سالن های خصوصی امریست بسیار پرخرج که از حوصله خارج است. علاوه بر اینکه طول می‌کشد حتی ممکن است ساختار شهری را هم برهم زند. صحبت سر این است که خانمها در «عموم» می‌توانن دوچرخه سواری کنن ولی فقط در «انظار» آن عموم نباید باشند.
بنابراین مثلا در نصفه شب یا در کسوف کامل که چشم و چاری برای کسی نمانده، این امر کاملا جایز است! همینطور در این راستا می‌توان عینکی طراحی کرد که شیشه‌اش از قیر باشد و روزی را به دوچرخه سواری بانوان در هفته اختصاص داد و دستور ملی صادر کرد که در آن روز همه عینک را به چشم بزنند که بانوان ما بتوانن در «عموم» ولی دور از «انظار» سواری کرده باشند.