دولت اخیراً برای بازیگران فیلم‌های پورن حکم اعدام صادر کرده. فکر کنم از این موضوع میشه نتیجه گرفت که ابتدا، فیلم پورنی باید وجود داشته باشه که هنرپیشه‌ای درش بازی کنه! وگرنه دولت ایران که بیخودی مرض نداره قانون نازل کنه…چی ؟…مرض داره ؟! خب حالا داشته باشه. من یک چیزی گفتم. شما هم مرض داری ضایع می‌کنی ؟!

من که در عمرم به غیر از تیکه‌ای از کلیپی، پورن ایرانی ندیدم ولی با دیدن همونم شدیدا قطع امید کردم!. بخدا برای همچین فیلم‌هایی حکم اعدام کمه. برای مثال عرض کنم دوست هنرپیشه، به هیچ عنوان این حرکتی حرفه‌ای نیست که شما اجرای عملیات رو ناگهان متوقف کرده و بیننده رو بین آسمان و زمین رها کنی که دستورالعمل نوشته شده بر روی بسته کاندوم رو بخونی!. دوست عزیز، کمپوت نیست که بخواهی میزان چربی و ویتامینش رو دوباره چک کنی!. چیز قابل خواندنی وجود نداره. بسته رو باز کرده و کاندوم رو سر می‌کشی. خورشت کرفس که نیست که چفت و بست داشته باشه!.

در حاشیه اصولاً چیزی که من رو همیشه متعجب کرده بی‌اعتقادی عزیزان پورن استار به وجود خداست ولی در تمام این فیلمها وقت ارگاسم تشریف بیارین؛ همه دارن جیغ می‌زنن «!Oh My God». آخه زنیکه دروغگو، بالاخره معتقدی یا نه ؟ اگر نیستی چرا مثلا داد نمی‌زنی «آه ای پوچ من!»...یا چه می‌دونم...«آه ای نابودی و بی هدفی!» ؟! آخه آدم چقدر می‌تونه دو رو باشه ؟

در انتها امیدوارم که تجارب اینجانب در آینده نزدیک مورد استفاده سایر عزیزان مشتاق و علاقه‌مند به فیلم‌های مستهجن قرار بگیرد.