مطلبی به ذهنم رسید که بد ندیدم در میان بگذارم. همانطور که احتمالاً مطلع هستید، بعد از اجرای طرح فیلترینگ و سانسور اینترنتی، بسیاری از وبلاگ نویسان که قصد داشتند هم با استفاده از لغات و اصطلاحات بی ناموسی از مطلبی سخن بگویند و هم مورد اصابت موتور فیلتر واقع نشوند، دست به ابتکار تازه ای زده و پیام دادند که «اگر کسی قرار باشد من را فیلتر کند، آن کس خودم خواهد بود». پس سکس تبدیل شد به «س.ک.س»، «سین.کاف.سین»، «صکص»، ثکث...و در اینجا زبان در حلقومشان پیچید و زبان فارسی هم هرچی صدای ســــــــــــــ... داشت تمام شد!

اولاً خودسانسوری مزخرف است. دوماً دوست عزیز، برادر باهوش، زبان فارسی اگر برای هر صدا شونصد حرف مختلف به ابعاد و اشکال مختلف هم داشت، پیدا و سانسور کردن آنها توسط روبات جستجوگر فیلتر فقط و فقط بسته به مرور زمان خواهد بود. سوماً ما که نمی توانیم تا ابد برای شما هی صدای س اختراع کنیم چون خیر سرتان می خواهید برای ما تعریف کنید که دیشب دختردایی جان چه ها که نکرد!

فلذا، نگارنده راه حل بسیار بهتری دارم. به جای زور زدن و فیس فیس کردن، بیایید از لغات بسیار معمول و پیش پا افتاده برای این خود سانسوری استفاده کنیم. مثلاً دفعه بعد اگر شما خواستید نامی از آلت تناسلی دوستی ببرید، به جای به خود پیچیدن و حروف را بالا پایین کردن به سادگی عنوان کنید «عامو، واست بگم تو روزنامه کیهانم هم نیستی! حالیته ؟!» شک نکنید که به زودی سایت روزنامه کیهان حتماً فیلتر خواهد شد.

...یا بنده مثلاً پیشنهاد می کنم زین پس تمام دوستان به جای استفاده از لغت سین.کاف.سین، عنوان کنند «وزارت کار» که در آینده مکالماتی چنین را در وبلاگها شاهد خواهیم بود:

ـ هوی اسی، فردا پایه ای بریم یه سر وزارت کار ؟
ـ داداش، ما دو ساله الان هر روز داریم میریم وزارتخونه، هنوز هم که هنوزه بیکاریم!





کلیه حقوق این وبلاگ، اعم از مطالب و طراحی متعلق به هیچکس حتی شخص نگارنده نبوده، وی هیچگونه مسئولیتی بابت محتوا قبول نمیکند.













برای جستجو در آرشیو وبلاگ از فرم زیر کمک بگیرید:














شخص نگارنده
پروفایل
و روی صحبت من با شما همشیرگان است
وجه تسمیه وبلاگ
پرسش و پاسخ
آدرس ایمیل