بعید می دانم، برخلاف سر و صدای که برایش به پا شده یا به گوش من رسیده، ایده «قهوه تلخ» چیز جدیدی باشد. تا جایی که دیدم و فهمیدم، به طرز قاطعی تقلید از «ماشالله خان در دربار هارون الرشید» است و چنانچه کتاب را خوانده باشید، احتمالا با من هم عقیده هستید که به شدت خسته کننده و بی مزه است. احتمالا داستان فعلی تا حدی ایرانیزه شده، طنز فارسی و کنایه به موضوعات اجتماعی روز در آن گنجانده شده و خلاصه اگر به ادعای بعضی نبوغی هم در کار باشد [که تقریبا غیرممکن است] از «ایرج پزشکزاد» است. فعلا باور من چنین است که اگرچه کتاب «دایی جان ناپلئون» یک اثر طنز فوق العاده است، فیلم برگفته از کتابش به همان عنوان از مزخرف ترین آثار ساخته شده در طول ادوار بشریست. خب اگر «ماشالله خان در درگاه هارون الرشید» در متن به همان اندازه لوس و در خنداندن خواننده جمله به جمله زور زده، اثر تلویزیونی-سینمایی برگرفته از آن چه خواهد شد ؟

در راستای صحبت های مدیری قبل از پخش سریال قهوه تلخ مبنی بر حمایت از اثر و کپی نکردن آن، خواستم به نوبه خود بگویم که من هم در حمایت از قانون کپی رایت نه قهوه تلخ را خواهم خرید، نه دانلود و نگاه خواهم کرد و نه راجب آن با کسی صحبت خواهم کرد. این پست هم به مدل کاملا جیمز باندی مدتی پس از انتشار نابود خواهد شد.





کلیه حقوق این وبلاگ، اعم از مطالب و طراحی متعلق به هیچکس حتی شخص نگارنده نبوده، وی هیچگونه مسئولیتی بابت محتوا قبول نمیکند.













برای جستجو در آرشیو وبلاگ از فرم زیر کمک بگیرید:














شخص نگارنده
پروفایل
و روی صحبت من با شما همشیرگان است
وجه تسمیه وبلاگ
پرسش و پاسخ
آدرس ایمیل