امروز صبح ساعت ٥ از خواب پا شدم که ٦ جلسه باشم. اونقدرها هم که به نظر میاد خفن نبود، جلسه در Google HangOut برگذار میشد و من زیر ٣ تا پتو لپ تاپ به دست نیمه خواب و بیدار داشتم تایپ می کردم. خوشبختانه بیش تر ٤٠ دقیقه طول نکشید ولی، خب واضحه که بنده در برابر اتحادیه مسئولم و باید پاسخگوی نیازها و انتظارات هواداران و سهام دارن باشم، بع له. ولی کلا صبح زود از خواب پا شدن و رفتن سر کار خیلی خوبه. نه تنها آدم احساس می کنه از کل روزش استفاده کرده، بلکه اون هوای یخ و ملس دم صبح وقتی زیر ٣ تا پتو گرم و نرم باشی خـیــــــــلی حال میده. من کلا خیلی سرمایی هستم به این معنا که همیشه سرما رو به گرما ترجیح میدم که البته به اشاره برخی از صاحب ستونان! این معنیش اینه که من گرمایی هستم. صاحب ستونان چنگولن بابا! در هر صورت، شایان ذکر است که این ظن در گذشته البته توسط دوس دختران سابق رفته که دلیل ترجیح داده شدن سرما به گرما از جانب من علت روانشناسانه داره و واقعا، این نشون میده که کودک درونم سرده و بیروح و بی حال و بی حس. من پاسخ مناسبی و منطقی نسبت به این آنالیز ندارم و خب، تنها واکنش منطقی و البته علمی که می تونم در این رابطه داشته باشم اینه که خوار و مادر کودک درونت و بیرون خودتو، جفتش!

رشته کلام خارج شد از دستم، هه. عرض می کرمودم. کلا سرما به از گرما، البته به شرط اینکه آدم وسائل ایجاد گرما رو داشته باشه وگرنه خوار و مادر کودک درونش و بیرونش، تقبل الله. در بحث استفاده از کل ساعات روز هم حرف و حدیث زیاده. مثلا من الان ٢ ماهه دارم به خودم قول میدم که صبحها زود پاشم برم بیرون نرمش و ورزش و پیاده روی و اینا. نیم کیلوییست که باید هم کشید برادر من، مگه الکیه. دقیقا ٤ تا ساعت کوک کردم، هر کدوم به فاصله ١٥ دقیقه از هم زنگ می زنن که خیر سرم مثلا ٧ برم بیرون از هوای آزاد استفاده کنم. ولی دقت کردم، تنها استفاده ای که کوک کردن این ساعتها تا امروز داشته اینه که اگه قراره ٩ بری سر کار و بیرون، ٦ که ساعت زنگ می زنه یه نیگاه می اندازی به ساعت با خودت میگی «ایول، هنوز ٣ ساعت دیگه می تونم بخوابم!» و البته من همین جا از اعضای (در واقع عضو!) اتحادیه خواهش می کنم که با این موضوع، طرز برخورد و استراتژی...چـــــــــــــــی؟

...حال کنید!